Kąpiel siarczkowa - przebieg zabiegu

Siła oddziaływania zabiegów zależna jest od stężenia związków czynnych w wodzie kąpielowej i wielkości powierzchni wchłaniania czyli powierzchni ciała. Uznaje się że wchłonięciu ulega 10% siarki zawartej w wodzie siarczkowo-siarkowodorowej słonej. Im wyższe stężenie roztworu tym większa jego wchłanialność. Wykorzystanie w leczeniu źródeł wód leczniczych zawierających wysokie stężenia czynnych związków siarki może zapewnić lepsze efekty leczenia uzdrowiskowego. Jak każde leczenie bodźcowe wymaga ono zastosowania serii zabiegów, a efekty lecznicze utrzymują się około roku od zakończenia leczenia.

Woda siarczkowa ma działanie wielokierunkowe. Działa miejscowo i ogólnie.

Działanie miejscowe:

Wpływ kąpieli na organizm  zaczyna się już od momentu kontaktu skóry z wodą siarczkową poprzez łagodne złuszczanie naskórka, a następnie stymulację  procesów odnowy. Działanie to wspomagają  bakteriobójcze i grzybobójcze właściwości wody siarczkowej. Efekt miejscowy to również pobudzenie mikrokrążenia, lepsze ukrwienie oraz metabolizm skóry, wyrażające się odczynem naczynioruchowym - zaczerwienieniem, który może utrzymać się do około 2 godzin.

Działanie ogólne:

Po przeniknięciu przez warstwy  skóry siarkowodór tworzy wielosiarczki, będące fizjologicznym składnikiem tkanki łącznej i substratem do syntezy kwasu chondroityno-siarkowego (składnika chrząstek stawowych) oraz aminokwasów (cystyny i metioniny). Kąpiele siarczkowe wykazują działanie przeciwzapalne uczestnicząc w procesach obrony antyoksydacyjnej organizmu. Efektem tego jest zmniejszenie dolegliwości bólowych, zmniejszanie się obrzęków i poprawa ruchomości stawów. Kąpiel siarczkowa wpływa korzystnie również w chorobach przemiany materii, obniża poziom cholesterolu i trójglicerydów, kwasu moczowego oraz glukozy.

Najsilniejsza na świecie woda siarczkowa wykorzystywana jest do leczenia m.in. następujących chorób:

·  zwyrodnień stawów i kręgosłupa,
·  dyskopatii,
·  rwa kulszowa,
·  stanów pourazowych i przeciążeniowych narządu ruchu,
·  osteoporoza,
·  reumatoidalnych zapaleń stawów,
·  przewlekłych chorób skóry: łuszczycy, zapaleń łojotokowych, zapaleń atopowych,
·  zaburzeń tętniczego krążenia obwodowego,
·  miażdżycy,
·  cukrzycy,
·  dna moczanowa,
· chorób pochodzenia neurologicznego: neuralgie, neuropatie, zespoły korzeniowe, niedowłady,
· Choroby układu oddechowego: przewlekłe zapalenia gardła, krtani, oskrzeli, płuc.

Do zabiegów stosuje się wodę siarczkową o stężeniu ok. 150 mg związków siarki w litrze. Dzięki nowoczesnej, wydajnej wentylacji mechanicznej stężenie siarczków wodoru w pomieszczeniu zabiegowym nie przekracza 4-6 mg H₂S w 1 m3  powietrza, jest ono też przez cały czas monitorowane dzięki odpowiednim czujnikom. W tracie zabiegu zachowane jest więc zarówno pełne bezpieczeństwo jak i komfort gości.

Niedobór siarki może być bardzo szkodliwy dla zdrowia

Najłatwiej rozpoznać go po objawach:  włosy twardnieją i wypadają, skóra traci jędrność i blednie, łuszczycy i łamliwości paznokci. Jednak niedobór siarki nie pozostaje bez wpływu na stany emocjonalne człowieka. Kiedy tego pierwiastka brakuje w organizmie mogą pojawić się odczucie niepokoju, zmęczenie, kłopoty ze wzrokiem i dolegliwości stawowe.

Siarkę można bardzo łatwo i skuteczni dostarczyć organizmowi poprzez kąpiele

Siarkę można uzupełnić poprzez spożywanie produktów spożywczych, a najwięcej zawierają jej m.in. mięso, podroby, drób, ryby, jaja, mleko i nabiał, chrzan, kapusta, kalafior, rzeżucha; zawierają ją też: szparagi, awokado, brokuły, selery, czarne i czerwone porzeczki, dynia, kukurydza, figi, groch, fasola, sałata, majeranek, cebula, owies, pasternak, gruszki, ziemniaki, rzodkiewka, rzepa, soja i pomidory.

Kuracje siarczkowymi wodami leczniczymi są powszechnie znane i od wieków stosowane w uzdrowiskach. Balneologia ma zastosowanie m.in. w leczeniu schorzeń reumatologicznych i pourazowych narządów ruchu,  przewodu pokarmowego i dróg oddechowych, przemiany materii, zatruć przemysłowych oraz systemu nerwowego.

Wróć do artykułu głównego >>klik<<