Metody terapii
Medycyna ortopedyczna wg Criax’a
Przez zaproponowany w metodzie wywiad i badanie kliniczne uzyskujemy kompletną informację na temat badanego pacjenta. Symptomy i objawy są interpretowane i skatalogowane w formie „wzorców klinicznych” (czyli szczególnych zachowań zaburzeń lub grup zaburzeń).Dla wielu zaburzeń metoda oferuje lokalne, bezpośrednie, sprawne i korzystne ekonomicznie leczenie. Różnicowanie można przeprowadzić przez szczegółowy wywiad i badanie funkcjonalne. Myśląc klinicznie zgodnie z zasadami medycyny ortopedycznej wg Cyriax’a mamy doskonałe możliwości diagnostyki różnicowej. Dokładną lokalizację podrażnionych struktur można poznać albo przez obecność objawów lokalizujących albo przez palpację.
Zastosowanie:
- zapalenia ścięgien, kaletek
- zmiany zwyrodnieniowe, wolne ciałka stawowe
- zapalenia stawu (reumatyczne, mechaniczne)
- dolegliwości bólowe kręgosłupa
- niestabilności, stenoza kręgosłupa
Terapia manualna wg Ackermann’a
Możliwości jakie niesie ze sobą metoda dr Ackermann’a są ogromne. Metoda diagnozy i terapii wg koncepcji Ackermanna, jest obecnie jedną z najbardziej skutecznych i komplementarnych metod leczenia manualnego.
Wyróżnia się ona szybką i celową diagnostyką, a postępowanie terapeutyczne jest tu precyzyjne i dokładne. Wykonując zabieg terapeuta bardzo dokładnie wie co chce osiągnąć i dlaczego. Nie ma tu miejsca na przypadkowe zabiegi. W praktyce terapia wymaga szerszego spojrzenia na przyczyny dolegliwości i ich złożoność. Kompensacja, którą rozpoczął „zablokowany” staw wymaga od terapeuty adekwatnego postępowania. Poszczególne techniki zabiegowe w tej metodzie ograniczają się dokładnie do jednego segmentu, dlatego zostaje „odblokowany” tylko i wyłącznie ten kręg, który powoduje dolegliwości bólowe u pacjenta.
Zalety metody dr Ackermann’a:
- szybka ocena przemieszczeń w obrębie miednicy
- natychmiastowe testy różnicujące przyczyny funkcjonalne i strukturalne
- efektywne i skuteczne techniki korekcyjne
- możliwość zastosowania technik alternatywnych
- wykonywanie zabiegów docelowych (w konkretnym miejscu i kierunku)
- reguła 80% – przewidywalne kierunki przemieszczeń w określonych segmentach kręgosłupa
- duża skuteczność metody w pracy z pacjentem
dobrze wykonany zabieg nie wymaga od terapeuty dużej siły
FOI
czyli FUNKCJONALNA OSTEOPATIA I INTEGRACJA,
jest niezależną metodą terapii narządu ruchu. Wynika z idei, że wszystkie stawy organizmu są ze sobą wzajemnie powiązane. Stanowi niezależną koncepcję terapeutyczną w zakresie osteopatii i terapii manualnej. FOI® poprzez holistyczny sposób podejścia do pacjenta jest terapią całego ciała. Zakłada ona, że na problem, który powstał w aparacie ruchu, organizm człowieka reaguje jako całość. Ludzkie ciało zmuszone zostaje skompensować w jakiś sposób powstałe zaburzenie. Praktyka pokazuje, iż mechanizmy kompensacyjne są rozproszone po całym ciele, do tego zawsze według ustalonego wzorca.
Zalety FOI:
- szybka i efektywna diagnoza
- łatwe w rozpoznaniu i leczeniu związki przyczynowo-skutkowe
- szybkie efekty i wysoka skuteczność stosowanych technik
- delikatny i bezpieczny sposób przeprowadzania zabiegów
- brak przeciwwskazań dla tego typu terapii!!
- łatwość w określaniu rokowań co do przebiegu terapii
- duża skuteczność metody w pracy z pacjentem
- techniki alternatywne dla manipulacji
- techniki dostosowane również dla kobiet (nie wymagają dużej siły)
Metoda wg Briana Mulligana
Koncepcja diagnostyczno-terapeutyczna mobilizacji stawowej połączonej z ruchem. „NAG’s”, „SNAG’s”, „odwrotne NAG’s” oraz mobilizacje połączone ruchem /tzw. MWM’s/. Są to techniki działające bezpośrednio na stawy, a pośrednio na układ nerwowo-mięśniowy. Nowatorskie podejście jego konceptu polega m.in. na połączeniu ruchu biernego wykonywanego przez terapeutę i ruchu czynnego wykonywanego przez pacjenta.
Atutem koncepcji Mulligana jest:
- całkowitą bezbolesność podczas stosowania technik kinezyterapeutycznych
- funkcjonalne obciążenie powierzchni stawowych siłą grawitacji;
- łączenie ruchu biernego, mobilizacyjnego w płaszczyźnie powierzchni stawowych z czynnym ruchem kątowym w tym samym stawie
- stosowanie docisku na końcu zakresu bezbolesnego ruchu;
- wykonanie odpowiedniej liczby powtórzeń wyżej wymienionej procedury terapeutycznej
- polecenie „zadania domowego” dla pacjenta, polegającego na wykonywaniu indywidualnie dobranych ćwiczeń
- pacjent nie jest biernie poddawany terapii, lecz aktywnie w niej uczestniczy;
Medical Taping Concept
Podstawowe zasady Tapingu Medycznego (Medical Taping Concept) wywodzą się z Japonii i Korei, gdzie w latach 70-tych powstała koncepcja całej metody.Metoda ta polega na aplikacji na ciele, w ściśle określony sposób, specjalistycznego elastycznego plastra. Nalepiony plaster jest źródłem bodźców wyłącznie mechanicznych (nie jest nasączony żadnym lekiem) i w zależności od rodzaju plastra, sposobu i miejsca aplikacji, ma różnorakie oddziaływanie.
Zastosowanie:
- bóle kręgosłupa
- bóle kolan (np. dolegliwości ze strony stawu rzepkowo-udowego,”kolano skoczka”)
- dolegliwości bólowe barku, zapalenia pochewek ścięgnistych (np. w okolicy nadgarstka)
- bolesność okolic przyczepów (np. „ łokieć tenisisty” , „łokieć golfisty”, „ostroga piętowa”)
- stan po skręceniach i zwichnięciach stawów, paluch koślawy (Hallux valgus)
- dolegliwości ze strony ścięgna Achillesa
- obrzęki, niestabilność stawów, uszkodzenia mięśni, więzadeł
- poprawa propriocepcji (lepsza stabilizacja i koordynacja)
- usprawnienie procesów gojenia po urazach i operacjach (np. po rekonstrukcji więzadeł krzyżowych, lub szyciu ścięgna Achillesa)
- podniesienie sprawności i wydolności a także zmniejszenie ryzyka kontuzji, podczas uprawiania sportu
- korekcja wad postawy (np. skolioza)
- blizny, krwiaki
- wskazania do drenażu limfatycznego - zaburzenia krążenia chłonki, obrzęki - występujące z powodu choroby, po urazach lub w okresie ciąży
PNF - podstawowy i rozwijający
Istotę koncepcji PNF zawarto w nazwie: proprioceptywne (dotyczące receptorów ciała) nerwowo-mięśniowe torowanie (ułatwianie, facilitowanie) ruchu. PNF proponuje pacjentowi terapię bezbolesną i funkcjonalną, to znaczy zgodną z potrzebami ruchowymi zgłaszanymi przez chorego
i wzorowaną na naturalnych ruchach zdrowego człowieka. Zgodnie z koncepcją PNF badanie
i terapia stanowią integralną całość i wzajemnie się uzupełniają. PNF proponuje ruchy naturalne, które przebiegają trójpłaszczyznowo i są zbliżone do czynności dnia codziennego. Uwzględnienie podczas planowania terapii potrzeb ruchowych i problemów zgłaszanych przez chorego przynosi wiele korzyści i czyni z PNF metodę przyjazną dla pacjenta, opartą na bezbolesnej pracy, wykorzystującej silne odcinki ciała i umiejętności chorego do ułatwiania reedukacji utraconych funkcji. PNF gwarantuje również wysoki poziom edukacji pacjenta, oparty na współuczestnictwie w planowaniu terapii oraz kontynuacji ćwiczeń w formie programu domowego, przy niewielkich wymaganiach sprzętowych.
Metoda McKenziego
Metoda McKenziego to metoda diagnozowania i leczenia zespołów bólowych kręgosłupa pochodzenia mechanicznego. Stosowana jest u pacjentów cierpiących na chorobę przeciążeniową kręgosłupa (bóle krzyża, bóle karku, lumbago, dyskopatia, rwa kulszowa, rwa ramienna). Oferuje ona pacjentom system samodzielnego radzenia sobie z bólem. System oparty jest na dokładnej i szczegółowej diagnozie zespołu bólowego, odpowiednich ćwiczeniach (indywidualnie dobranych dla każdego pacjenta) wykonywanych pod kontrolą terapeuty oraz samodzielnie w domu, jak również na profilaktyce bólów kręgosłupa -terapeuta uczy pacjenta jak ma on funkcjonować, na co dzień (jak wstawać, siedzieć, pracować, ubierać się, itp.) aby sobie nie szkodzić. Metoda McKenziego jest skuteczna, ponieważ jej działanie ukierunkowane jest na przyczynę bólu a nie jedynie na objaw. Skuteczność metody uzależniona jest od wielkości uszkodzenia w obrębie kręgosłupa oraz od zaangażowania pacjenta w proces leczenia. Końcowym celem terapii jest pozbycie się dolegliwości bólowych, przywrócenie pełnej funkcji kręgosłupa, oraz zminimalizowanie ryzyka nawrotów choroby.
Terapia Manualna - Szkoła Niemiecka
Terapia manualna zajmuje się leczeniem odwracalnych zaburzeń funkcjonalnych narządu ruchu spowodowanych przez zmiany w stawach, mięśniach i nerwach w obrębie kręgosłupa i kończyn. Metoda ma zastosowanie w przypadkach: bólów odcinka szyjnego, piersiowego i lędźwiowego kręgosłupa, zespołu bolesnego barku, rwy kulszowej, zapaleń ścięgien i mięśni, parestezji kończyn, ograniczeń ruchomości stawowej, nerwobólów. Dzięki szerokiemu wachlarzowi technik terapeutycznych, pozwala na terapię wielu dysfunkcji i przynosi pozytywne efekty.
Współczesne metody diagnozowania i leczenia tkanek miękkich
Metoda powstała poprzez połączenie wielu sposobów diagnozowania i leczenia tkanek miękkich oraz rozmaitych aspektów terapii. Pozwala to na całościowe podejście do problemu dysfunkcji systemu mięśniowo – powięziowego. Nieodzownym elementem sukcesu terapeutycznego jest kwestia autoterapii pacjenta.
Kinesiology Taping
Kinesiology Taping polega na oklejeniu wybranej części ciała (mięśni lub stawów) specjalnym plastrem. Twórcą tej metody jest japoński chiropraktyk Dr Kenzo Kase. Metoda ta ma doskonale zastosowanie w sporcie i rehabilitacji. Aplikacja plastra zmniejsza patologiczne napięcie mięśni, poprawia (ułatwia) ich funkcję, poprawie mikrokrążenie, aktywuje system limfatyczny zmniejszając obrzęki, wspiera funkcję stawów i zmniejsza ból.
Dzięki tej metodzie możliwe jest osiągniecie doskonałych rezultatów poprzez działanie sensoryczne plastrów kinesiology tape, które mają właściwości zbliżone do naszej skóry. Plaster kinesiology tape można stosować w:
• fizjoterapii,
• walce z bólem, obrzękami,
• w terapii blizn,
• w sporcie
• u kobiet w ciąży,
• zaburzeniach neurologicznych,
• terapii pooperacyjnej,
• w ortopedii,
• pediatrii,
• i wielu innych
